- сарбұғала
- ет. Сарбұға салу, сарбұға қосу д.м. Кәрі әже жайлауға көшер алдында абысын-ажын жұртын жинап, жас уыз қосқан, с а р б ұ ғ а л а ғ а н нән табақ етін ортаға қойған (Қаз. мұғалімі, 01. 05. 1972, 4).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.